Aktualności
Tanie i komfortowe – pokoje dla studentów w Zespole Mieszkań Uczelnianych WSPiA
2010-08-17
Ile student musi wydać za wynajęcie pokoju? W zależności od regionu Polski: od 300 do 600 zł (plus opłaty). Student WSPiA płaci jedynie od 180 do 220 zł (nie ma żadnych dodatkowych opłat!). Rozmawiamy o tym z Karoliną Semlą, studentką „administracji”, która korzysta z miejsca w Zespole Mieszkań Uczelnianych WSPiA już od czterech lat.
Najniższe opłaty w Polsce
Rozmowa z Karoliną Semlą, studentką IV roku „administracji”.
- Jak daleko od Rzeszowa Pani mieszka? Pytam, bo może zamiast wynajmować pokój bardziej opłacało by się dojeżdżać na zajęcia.
- To niemożliwe. Pochodzę z Jankowej koło Gorlic. Odległość jest zatem dość spora.
- Mniej więcej, tyle samo kilometrów ma Pani do Krakowa. Dlaczego zatem zdecydowała się Pani studiować w WSPiA?
- Bo tutaj mogę mieć zajęcia i wykłady z kadrą znaną w całej Polsce i studiować w jednym z najnowocześniejszych kampusów w kraju. Kolejnym z argumentów była też dla mnie stawka opłat za miejsce w pokoju. Najniższa – o czym jestem przekonana – w całej Polsce.
Za pokój 1-osobowy płaci się miesięcznie 220 zł. Za miejsce w pokoju 2-osobowym: 200 zł od osoby, a w pokoju 3-osobowym: 180 zł od osoby. Poza tym, nie ma żadnych innych opłat, np. za prąd, gaz czy wodę. To ważne, bo student nie musi się zastanawiać, czy podczas upalnego lata „stać go” np. na dodatkowy prysznic.
Za wynajęcie pokoju w Krakowie musiałabym zapłacić co najmniej 600 zł. Do tego doszłyby jeszcze opłaty za prąd czy gaz.. Ale, to też nie wszystkie koszty związane z wynajmowaniem takiego mieszkania…
- Są jeszcze inne?
- Tak, i to niebagatelne dla kieszeni studenta i jego rodziców. Często wynajmuje się pokój, w którym są… gołe ściany. Trzeba zatem kupić potrzebny sprzęt domowy, opłacić przeprowadzkę. Nasze mieszkania są całkowicie wyposażone w sprzęt AGD i RTV, słowem – znajduje się w nich wszystko, co jest potrzebne w pokoju, kuchni i łazience.
Dodatkowy koszt, to dojazdy. Studenci zmuszeni są często wynajmować mieszkania oddalone od uczelni, dlatego dochodzą do tego wydatki na bilety. Mieszkania WSPiA (jest ich 45) wykupione są dla studentów w pobliżu Uczelni. Ja, ze swojego mieszkania, idę na zajęcia 5-10 minut. Dzięki temu nie muszę wykupywać biletu semestralnego na komunikację miejską.
Podam jeszcze jeden przykład, który jest dowodem na to, jak ważne jest sprawdzenie oferty danej uczelni, zanim zdecyduje się ktoś podjąć na niej studia. W naszych mieszkaniach mamy wyposażone kuchnie, z których będziemy teraz korzystać coraz mniej. Dlaczego? Bo WSPiA otwiera teraz nową pizzerię i bar, w której obiad abonamentowy kosztować będzie 5-6 zł. To bardzo wygodne i oszczędne dla studenta.
- Gdyby to wszystko zsumować, to nasz student niemało może zaoszczędzić…
- Słuszna uwaga. Panuje pewien mit: że studia na uczelniach publicznych są „bezpłatne”. Gdyby jednak zsumować kwoty, jakie wydaje student uczelni publicznej z oszczędnościami, jakie ma student WSPiA, okazuje się, że wychodzi… „po równo”.
- Mówiliśmy o wynajmowaniu mieszkania w Krakowie. To drogie miasto. Ktoś może powiedzieć, że w Rzeszowie jest pod tym względem dużo lepiej.
- Lepiej tylko w tym znaczeniu, że taniej niż w Krakowie. Ale, koszt wynajęcia pokoju w Rzeszowie i tak jest dużo wyższy, niż koszt wynajęcia go w mieszkaniach WSPiA. Moja koleżanka (z innej uczelni) wynajmuje w Rzeszowie pokój za 350 zł. Do tego dochodzą opłaty za prąd i gaz. Ale to jeszcze nie wszystko. Warunkiem właściciela, aby mogła korzystać z tego pokoju było, że najpierw… sama go sobie wyremontuje!
- Ktoś mógłby jednak powiedzieć: nie ma to jak np. mieszkać w akademiku. Życie tętni „pełną parą”, nie ma „uciążliwych” sąsiadów, którzy po godz. 22.00 uwielbiają ciszę…
- A ja odpowiem tak. Mieszkania WSPiA znajdują się blisko siebie, dzięki czemu chętnie i często się spotykamy, i nie przeszkadza nam w tym żaden portier. Co do sąsiadów… Warto ich poznać i się z nimi, zaprzyjaźnić. Są to ludzie różnych zawodów, pełniący różne funkcje zawodowe, w różnych firmach i instytucjach. To w przyszłości mogą być… twoi pracodawcy.
Rozmawiał: Piotr Wróbel
