Aktualności

- Cieszę się, ale z innego powodu. Pieniądze, choć są w życiu potrzebne, w tym przypadku nie odgrywają najważniejszej roli. Te stypendia przyznawane są bowiem nie po to, aby komuś „zapłacić” za to, że jest aktywny. To dowód na to, że Uczelnia dostrzega i docenia fakt, że się jest aktywnym. A to przecież zasadnicza różnica! Cieszę się zatem, że to, co do tej pory robiłam, zostało dostrzeżone.

 

- To, do końca, też nie o to chodzi. Jeśli ktoś zapisuje się do np. koła naukowego lub gra w drużynie siatkówki, i nie robi tego dla siebie, ale oczekuje potem za to „zapłaty”, nie powinien być zdziwiony, że nie dostanie stypendium. Wyjątkowe osiągnięcia zdobywa się wówczas, gdy robi się coś bezinteresownie, z potrzeby serca. Jest mi nieco niezręcznie mówić o sobie, ale jednak powiem to: gdy kilka lat temu zaczynałam działać w naszej Uczelni, nie liczyłam na żadne stypendium, bo wówczas takowych jeszcze nie przyznawano.

 

- W 2007r. pomagałam prof. Janowi Olszewskiemu w zakładaniu Europejskiego Koła Naukowego. Potem – z dr. Zbigniewem Niezgodą organizowaliśmy Koło Prawników „Lex”. Udzielałam się w Samorządzie, Komisji Dyscyplinarnej. Organizowałam: konferencje naukową „SOS przemocy w rodzinie”, zbiórkę krwi „Krewniacy”, Konkurs Fotograficzny „Wiosna w Unii Europejskiej”, zbiórkę pieniędzy na rzecz afrykańskich dzieci pozostających pod opieką UNESCO.

 

- Określenie, że mi się „należy”, jest niewłaściwe. Bardziej trafne byłoby określenie: „to pomocna premia”. Pomocna dlatego, że działając społecznie poświęca się na to swoje pieniądze (na dojazdy, telefony, itp.), a dzięki stypendium można  działać skuteczniej, bo nie liczy się już każdej złotówki wydanej na telefon.