Aktualności

IV Dyktando Rzeszowskie

Rzeszów to nie miraż

Szanowni Państwo! Z okazji Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego

rozpoczynam IV Dyktando Rzeszowskie. To tekst niemalże dla każdego.

O co walczy hiperambitny uczestnik? O szaroniebieskosrebrzystą stalówkę?

A może o ultraszybką hulajnogę czy zdobioną w stylu glamour wsuwkę?

Tytuł Mistrza Ortografii tak zacnej metropolii zdobyć to skądinąd sztuka.

Trzeba przyswoić na wpół zapomniane wyjątki, trudne passusy wyszukać.

Aby super-Polak pojął pokrętności i pryncypia1 arcytrudnego języka polskiego,

musi sięgnąć do jego historii, a nawet do języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.

A skoro o dziejach tu mowa, warto by przypomnieć tudzież praczasy Rzeszowa,

kiedy to Kazimierz Wielki rycerzowi ze Stróżysk miasto podarował.

Archeolodzy wnioskują, że nie było ono lokowane na surowym korzeniu,

czyli istniał tu w pozaprzeszłych wiekach gród i nie powstał w okamgnieniu.

Jednakże niechybnie rósł Rzeszów wszerz i wzdłuż, przedzierzgnął się w grodzisko,

Mikołaj Spytek Ligęza wzniósł kościół Bernardynów i wałami otoczył wszystko.

Zaś w okresie hegemonii monarchii austro-węgierskiej miasto zyskało na prestiżu.

Zostało siedzibą cyrkułu, ruszył samorząd miejski, funkcjonowało prężnie i chyżo.

W tużprzedwojennym Rzeszowie chwacko zaczął rozwijać się przemysł lotniczy.

Rosła liczba rzeszowian2 w tempie takim, że super hiper trudne było ich zliczyć.

A kiedy wojna zdziesiątkowała niebawem nowo utworzone rzeszowskie województwo,

to do jego stolicy włączono Staroniwę, część Zwięczycy i przysiółków urodzajnych mnóstwo.

Branże naukowo-badawcze rozwijały się nie najszybciej, nie rychło, lecz żwawo.

Kupno-sprzedaż nieruchomości, handlowe transakcje były skokiem wzwyż, więc brawo!

Inwestycje remontowo-budowlane, elektrociepłownia nie powstały ani wolno, ani znienacka.

A ulica 3 Maja stała się tak znana, jak wśród krakowskiej bohemy ulica Bracka.

Tamże można pomarzyć w klubokawiarni lub pójść z Nalepą na rendez-vous.

Latem podziwiać hortensje, pozwolić sobie na nicnierobienie, zjeść lodów w bród.

Zimą fascynować się pięćsetpiędziesiąciopięciocentymetrowej długości światełkami

lub tymi, co zdobią studnię, świąteczne ostrokrzewy, tańczą jive’a z ulicznymi lampami.

Dziś Rzeszów zdumiewa swym ekstranowoczesnym image’em i zielenią,

coraz to nowych projektów co niemiara, pracują głowy nad miejską przestrzenią.

Dolina Lotnicza ściąga inżynierów zza oceanu, znad Niagary rokrocznie.

I jeszcze się będzie działo, że pióro wyważonych twórców od euforii nie spocznie.

Spojrzeć trzeba by na półkach bibliotek, ileż powstało o Rzeszowie elegii i ód.

Gdzież by jeszcze można było znaleźć sławiące to miasto dzieło cud?

Może by rozewrzeć przyprószone kurzem rękopisy pisarzy i ekspoetów?

Gdzieżby to wszechogarniające czarem miasto nie tknęło wierszokletów!

Haustami łapiemy powietrze latając w zachwycie na Gran Canarię czy Bahamy.

Czasami urokliwych uliczek jadąc do Norymbergi bądź w Dreźnie szukamy.

Niechże się wachlarz południowo-zachodnio-europejskich miast chowa!

Nie wahajmy się szczycić niezaprzeczalnymi zaletami Rzeszowa!

Autorką tekstu jest dr Barbara Misztal